دروازه اورامانات

شهرستان روانسر به عنوان دروازه اورامانات یکی از پرجاذبه ترین مناطق گردشگری استان کرمانشاه است.

شهرستان روانسر (نیکور باستان) در حدود 55کیلومتری شمال غرب کرمانشاه و در دامنه کوه یله ور (کوهستان شاهو) قرار دارد، جمعیت این شهرستان در سال 1385، برابر با 45هزارو345 نفر بوده و زبان مردم محلی کردی سورانی و اغلب اهل تسنن هستند.

شهرستان روانسر دارای یک بخش به نام بخش شاهو وسه دهستان به نامهای دولت آباد، حسن آباد و بدر آباد است، این شهرستان تا چند دهه پیش شامل روانسر و گرمه خانی بود که پس از انقلاب هر دو گسترش یافته وشهرستان روانسر امروزین را تشکیل دادند.

از ارتفاعات مهم اطراف شهرستان روانسر می‌توان به "ماه زرد"، "انجیره"، "شور" و "طاقه چرمی" اشاره کرد، که این ارتفاعات سرچشمه بسیاری از رودخانه های منطقه است،به عنوان مثال چشمه بزرگ سراب گنی خانی در روانسر سرچشمه اصلی رودخانه قره سو است.

از دیگر رودخانه‌های اطراف این شهرستان یکی "وشکه رو" در شرق آن و دیگری "گراب یا آوی خر" در جنوب غربی آن است، به جز چشمه پر آب "گنی خانی"، دو چشمه "سراب جاوری" و "سراب بروارین" نیز در نزدیکی روانسر واقع اند.

آب و هوای شهرستان روانسر نسبتاً سرد و مرطوب بوده و از میزان بارش سالانه چشمگیری برخوردار است به همین دلیل کشاورزی و دامداری در این منطقه رونق خاصی دارد و در واقع اقتصاد این شهرستان عمدتاً متکی به کشاورزی و دامداری است.

شهرستان روانسر دارای آثار متعددی از دوران مختلف تاریخی است و از این لحاظ درباستان شناسی غرب کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. قدیمی ترین آثار سکونت انسان در اطراف روانسر به دوره پارینه سنگی میانی تا فرا پارینه سنگی باز می‌گردد که حداقل از حدود 50 هزار سال تا12  هزار سال پیش را شامل می‌شود که بقایای آنها در غارهای کولیان و جاوری و همچنین رودخانه گراب (آوی خر) یافت شده‌است.

از دیگر کشفیات قدیمی روانسر یک دندان آسیای فیل است که مربوط به دوران ... به ادامه مطلب بروید

دربند صحنه

دربند صحنه در قسمت شمالی شهر صحنه قرار دارد که یکی از مناطق خوش آب و هوا این شهر به لحاظ توسعه گردشگری و پتانسیل خوب توریست می باشد . نظر به وجود آبشارهای زیبا ، خروشان و همچنین ایجاد مراکز اقامتی و رفاهی در این محوطه مسافران و گردشگران زیادی از شهرهای حومه و سایر استان ها به این مکان مراجعه می نمایند .

دربند صحنه دره ای بسیار زیبا با انواع درخت های وحشی و باغ میوه وجود دارد که در تاریخ باستان ایران احتمالاً زیستگاه و تفرجگاه بسیاری از شاهان دوره های مختلف بوده   است . در سرچشمه های اصلی این دره در زمان های نه چندان دور آبشار کوچک دیگری وجود داشته است که در حال حاضر به نام آبشار خُشکه معروف است . پایین تر از این آبشار خشک شده سرچشمه های آب دربند به نام چهارچشمه ( چوار کینی ) وجود دارد که قسمت شمالی دربند است و خود به تنهایی از مکان های زیبا و دیدنی دربند است نیمی از همین آب جهت استفاده مردم شهر که در قسمت شمالی شهر صحنه اسکان دارند مورد استفاده قرار    می گیرد ، آب های چهار چشمه بعد از طی 500 متر به بلندی پشت آبشار اصلی رسیده و در آنجا آبشاری بسیار زیبا و دیدنی را به وجود آورده و سپس در مسیر خود بسیاری از درختان خودرو از قبیل گردو و انجیر ف گلابی و سُماق و سنجد را آبیاری نموده و مناظری بسیار زیبا و دلنشین را به وجود آورده است که در حال حاضر با امکاناتی که در آن بوجود آورده اند در فصل گرما پذیرای مهمان از استان و کشور می باشد .

نقش کرمانشاه در بهمن 57

مردم قهرمان‌پرور کرمانشاه از ابتدای نهضت امام خمینی با هدایتهای شهید محراب آیت‌الله اشرفی اصفهانی در نهضت فعال بودند. با آزادی امام خمینی پس از وقایع پانزده خرداد، آیت‌الله اشرفی اصفهانی از سوی امام خمینی (ره) به عنوان نماینده تام الاختیار ایشان در کرمانشاه تعیین شدند و از آن پس کرمانشاه به یکی از کانونهای انقلاب اسلامی تبدیل شد. تلاش آیت‌الله اشرفی اصفهانی برای تثبیت مرجعیت امام خمینی در این منطقه یکی از اقدامات مهم ایشان به شمار می آید که مخالفت رژیم و حساسیت عوامل ساواک را نسبت به ایشان در برداشت. عوامل ساواک در پی این اقدامات آیت‌الله اشرفی از تمامی وعاظ کرمانشاه و کسانی که جهت تبلیغ به این منطقه عزیمت می کردند تعهد می گرفت که به هیچ وجه حق نام بردن از آیت‌الله خمینی را ندارند. اقدامات آیت‌الله اشرفی باعث شد که ساواک چندین بار ایشان را دستگیر و مورد آزار و اذیت قرار دهد. مقاومت و ایستادگی شهید محراب، آیت‌الله اشرفی اصفهانی موجب تثبیت مرجعیت امام خمینی در کرمانشاه شد. با شروع مجدد نهضت اسلامی در دی ماه ۱۳۵۶ کرمانشاه نیز یکی از کانونهای انقلاب بود، برگزاری مجالسی متعدد بزرگداشت برای شهدای قم، تبریز، یزد و ... شوری در کرمانشاه به پا کرده بود. برپایی مجلس ختم برای شهید حاج سید مصطفی خمینی نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی بود که به همت آیت‌الله اشرفی منعقد شد و عکس العمل شدید ساواک را موجب شد. در آستانه عزیمت امام از نجف به کویت که در پی فشارهای رژیم بعثی عراق رخ داد تظاهرات عظیمی در تاریخ 11/7/57 به رهبری آیت‌الله اشرفی در کرمانشاه به وقوع پیوست. قبل از این تظاهرات در 9/7/57 تظاهرات مردم کرمانشاه بر ضد رژیم با سرکوب نیروهای نظامی مواجه شد و چهار نفر من جمله صادق صابونی و مصطفی امامی به شهادت رسیده  25 نفر زخمی شدند. اعتراض مردم و علما به سرکوب مردم توسط رژیم در 11/7/85 نیز با سرکوب مردم به خشونت کشیده شد.

چند روز بعد که مصادف با عید سعید فطر بود تظاهرات گسترده ای در کرمانشاه رخ داد که سازماندهی آن را آیت‌الله اشرفی و یاران امام بر عهده داشتند انجام تظاهرات گسترده و مسالمت آمیز توفیق بزرگی برای انقلابیون محسوب شد. آبان ماه ۱۳۵۷ شاهد اوجگیری نهضت انقلابی در شهرهای مختلف از جمله کرمانشاه بود. در 1/8/57 با اعلام عزای عمومی موجی از اعتصاب و تظاهرات کرمانشاه را فرا گرفت، این اقدام به منظور اعلام حمایت از مردم کرمان و محکوم نمودن جنایات رژیم در شهر کرمان بود. در دوم آبان 1357 تظاهرات گسترده ای از سوی دانش‌آموزان کرمانشاهی برپا شد. روز بعد نیز دانش‌آموزان به همراه فرهنگیان صبح و بعد از ظهر راهپیمایی کردند و با گلباران کردن نظامیان حاضر در خیابان آنها را به پیوستن به انقلاب دعوت نمودند. موج تظاهرات مردمی در روزهای چهارم و پنجم آبان ماه هم به شکل گسترده ای ادامه داشت که با مخالفت چماقداران طرفدار رژیم به خونریزی کشیده شد. حمله چماقداران به مردم در خیابان و مسجد نواب باعث عکس العمل مردم شد. در این درگیری 86 نفر از مردم بیگناه را چماقداران زخمی کردند. در 21/8/57 تظاهرات دانش‌آموزان کرمانشاهی به خاک و خون کشیده شد و تعدادی زخمی و کشته شدند. در این روز بازار کرمانشاه تعطیل بود. در 23/8/57 کادر قضایی و اداری کرمانشاه به اعتصاب پیوستند. این اعتصاب در اعتراض به حمله پلیس به مدارس دخترانه و پسرانه کرمانشاه که منجر به زخمی شدن پنجاه دانش‌آموز شد صورت گرفت. موج اعتصاب و اعتراض کرمانشاه را فرا گرفته بود. در 5/9/1357 تظاهرات گسترده ای در کرمانشاه و شهرهای استان کرمانشاهان در گرفت. در 8/9/57 نیز دانش‌آموزانکرمانشاهی تظاهرات کردند.

در 11/9/57 تظاهرات مردم به گلوله بسته شد و پسر بچه 11 ساله ای بر اثر اصابت تیر به شهادت رسید. روز بعد نیز تظاهرات در کرمانشاه ادامه داشت. در 13/9/57 علما و مردم طی تظاهراتی نابودی رژیم را خواستار شدند. در 15/9/57  کرمانشاه همچنان درگیر اعتصاب و تظاهرات بود. تظاهرات روز 17 آذر 57 منجر به درگیری و کشته شدن تظاهرکنندگان در کرمانشاه شد. تظاهرات در مناطقه دیگر استان نیز ادامه داشت . در 19/9/57 تظاهرکنندگان فراوانی کفن پوش به خیابانها آمدند. عاشورا و تاسوعای حسینی در سال 1357 با شور فراوانی در کرمانشاه برگزار شد، تظاهرکنندگان شعار می دادند: "خمینی بیا که وطن انقلاب است". در 20/9/57 جمعیت کثیری به تظاهرات در شهر پرداختند. جمعیت قصد داشت با پایین کشیدن مجسمه شاه، انزجار خود را از خاندان پهلوی اعلام نماید که با مقاومت ماموران و سرکوب آنها مواجه شدند. در یک مورد دیگر که مردم قصد پایین آوردن مجسمه شاه را داشتند به دستور پالیزبان تعداد زیادی از مردم به گلوله بسته شدند . تظاهرات مردمی تا 22 بهمن 57 ادامه داشت که منجر به سرنگونی رژیم پهلوی شد.