- به طور مقدمه باید دانست که
عدد "هفت" نزد ایرانیان قدیم مقدس بود و به خاطر ستارگان هفتگانه یعنی «
زهره ، مشتری ، عطاد ، زحل ، مریخ ، زمین و خورشید » عدد هفت را گرامی می
داشتند. نیاکان ما که زرتشتی بودند ، اعتقاد داشتند که عقل مقدس یعنی "
اهورامزدا " که به او "سپند مینو" نیز می گفتند ، شش وزیر بزرگ به نام
"امشاسپندان" دارد که یعنی مقدسان جاویدان و این شش امشاسپند با "سپندمینو"
تشکیل (هفت سپند) می دهند.
-سفره هفت سین:
در کشورهای مختلف
هفت سینهای متفاوتی پهن میشود، حتی در برخی از نقاط ایران و دیگر کشورها
به جای هفت سین، هفت شین پهن میکنند، سفره هفت سینی که امروزه بیشتر مرسوم
است داری هفت مورد از چیزهای مانند:
• سبزه : نماد خرمی و نو زیستی
•
سرکه : نماد شادی ( میوه درخت تاک در ایران میوه شادی خوانده میشد )
•
سمنو : نماد خیر و برکت
• سیب : نماد مهر و مهرورزی
• سیر :
نگهبان سفره ( در اکثر فرهنگ های آریائی برای سیر نقش محافظت کننده از شر
قائل بودند )
• سماق: نماد مزه زندگی
• سنجد : نماد حیات و بزر
حیات
• سپند : (اسفند)
در سفره مرسوم است، میوه، گل، شیرینیهای
سنتی، ماهی قرمز، سبزی خوردن، کتاب آسمانی، دیوان شاعران و آینه، قرار
دهند.